Hoe een masteropleiding na een carrière van 30 jaar mijn werk veranderde (deel 2)
Het ontbreekt vaak niet aan expertise en inzet op de zorgwerkvloer, maar toch is implementatie van innovaties een moeizaam proces. Heel veel goede wil en inzet gaan op deze wijze verloren. Wat is de oplossing? Die vraag was aanleiding om me twee jaar geleden aan te melden bij de opleiding Master Innovatie in Zorg en Welzijn (MIZW).
Ik dacht dat mijn woordgebruik vrij standaard was, maar tijdens de opleiding MIZW kreeg ik op een gegeven moment de vraag: ‘ik begrijp niet wat je zegt, wat praat je raar!’ Dat werd tegen me gezegd tijdens een van de opdrachten die ik samen met medestudenten uitvoerde.
Respondentenselectie, positionering, checklist, strategie, ‘wat is de vraag precies’ en deadlines zijn woorden en termen die ik regelmatig gebruik. Mijn medestudenten gebruiken woorden als helpend, samen, belang voor de patiënt, zorg voor de patiënt. Het zijn mensen die bijvoorbeeld werken als longverpleegkundige, haptonoom, Maag Darm Lever-verpleegkundige of ambulance-verpleegkundige.
Zo besefte ik dat, alhoewel ik kwalitatieve onderzoeker ben, een relatief rationeel taalgebruik heb. Taalgebruik dat verwijst naar beheersbare projecten en producten, in tegenstelling tot mijn medestudenten die niet gericht zijn op het eindproduct maar op een proces. Een proces samen met de patiënt, collega’s. De maatschappij laat zich niet altijd beheersen, maar wel sturen.
Onderzoektrajecten kennen vaak een duidelijk afgebakend doel en tijdspad. Overschrijding daarvan roept bij alle partijen veel irritatie op. Een dag na de deadline je rapport opleveren is een doodzonde. Je houdt je aan de afspraken. Deze planmatige aanpak probeer ik ook toe te passen op innovatietrajecten. Het lukt echter nooit om een traject binnen de deadline te realiseren, ondanks het enthousiasme van deelnemers. Dat riep bij mij veel irritatie en stress op. Er wordt geen enkele deadline gehaald. Regelmatig worden afspraken niet nagekomen. Het duurde even voordat ik door had waarom. Er waren belangrijkere dingen dan de deadline halen, namelijk de zorg voor de patiënt.
En dus heb ik geleerd dat innovatietrajecten een andere aanpak vergen dan onderzoeksprojecten. Met een beetje geduld en compassie zijn er mooie stappen te maken in de zorg.
(wordt vervolgd)