Een commercieel online trainingsprogramma dat mensen leert hoe ze het onderzoeksysteem moeten bespelen… en er geld uit kunnen halen. Het is een bedreiging voor de integriteit van onderzoek. En het heet Paid for Your Say. Catherine Hill en Desirae Cox schreven er voor Greenbook een artikel over.
Als recruiters en onderzoekers in kwalitatief onderzoek willen we altijd de beste deelnemers vinden voor projecten van onze klanten. We willen doelgroepen vinden die voldoen aan de noodzakelijke criteria, en die welbespraakt, enthousiast en bereidwillig zijn.
In de loop der jaren zijn de wervings- en screeningstechnieken van onze branche geëvolueerd. Werving via sociale media en online databasebeheer heeft veel voordelen. Dit zorgt er ook voor dat we direct en op allerlei manieren met kunnen communiceren. De keerzijde van de medaille is soms oneerlijkheid, en soms ook oplichting door deelnemers aan onderzoek.
‘Je houdt er geld aan over’
Onlangs stuitten we op een bedrijf met de naam ‘Paid For Your Say’. Paid For Your Say (PFYS) is een goed doordacht online cursusplatform dat we op YouTube hebben gevonden. Het platform leert mensen die geïnteresseerd zijn in deelname aan marktonderzoek – zowel kwalitatief als kwantitatief – hoe ze vragenlijsten kunnen invullen om zo in aanmerking te komen als respondent, ongeacht of ze voor het onderzoek geschikt zijn of niet. Het primaire doel is om mensen te leren hoe ze kunnen ‘shape-shiften’ om geaccepteerd te worden voor onderzoek. Ze wakkeren ook de hoop aan je er veel aan overhoudt.
Op het moment van schrijven (februari 2024) heeft PFYS een Facebookgroep met ongeveer 3.600 leden en heeft het bijna 3.000 leden in de besloten Telegram-chat. De cursus geeft toegang tot een enorme lijst met marktonderzoek- en wervingbureaus. Geen enkel marktonderzoekbureau of toeleverancier valt buiten het bereik van PFYS. Cursisten worden aangemoedigd om de lijst te gebruiken en zich aan te melden voor onderzoek.
‘Op maat maken’
We hebben de cursus gevolgd en afgerond. De eigenaar/instructeur is er trots op dat zij al heel lang werkt in marktonderzoek (‘meer dan 30 jaar ervaring’). Haar coaching is gedegen en ze bestempelt frauderen als ‘op maat maken’ in plaats van ‘liegen’. Veel adviezen kunnen worden teruggebracht tot vrij eenvoudige en voor de hand liggende instructies:
- Zeg nooit dat je in de afgelopen zes maanden aan een onderzoek hebt deelgenomen.
- Geef altijd aan dat je een hoog inkomen hebt, $75K of hoger.
- Zeg altijd dat je getrouwd bent en een kind hebt dat jonger is dan 18 jaar.
- Kruis ‘geen van bovenstaande’ aan bij vragen over de branche waarin je werkt, of geef een vaag beroep op.
- Als je 55+ bent, zeg dan dat je 45-50 jaar, bent want ze ‘zullen je geboortedatum niet controleren’.
De adviezen zijn niet verrassend voor mensen uit de sector, of ze nu onderzoeker of deelnemer zijn. De meeste respondenten antwoorden eerlijk en te goeder trouw, maar achter PFYS zit een snode opzet.
Machtige gemeenschap
Los van de 15+ uur aan videotrainingen, komt de ‘Paid For Your Say’-groep realtime bijeen. PFYS cultiveert een sterk gevoel van vriendschap onder haar ‘studenten’ en bouwt daarmee aan een kleine maar machtige gemeenschap.
Via een besloten Facebook-groep en een Telegram-account moedigen leden elkaar actief aan. Ze delen foto’s van producten die worden onderzocht en die je voor onderzoek ook moet gebruiken. Ze speuren naar onderzoeken en ze delen gegevens over onderzoeksbureaus.
Ze maken ook gebruik van een partnerprogramma dat studenten aanmoedigt om vrienden, familie en ‘volgers’ te werven om zich in te schrijven via eigen hyperlinks (die ze delen op sociale media).
De eigenaresse van PFYS er ironisch genoeg goed in geslaagd een database op te bouwen. Ze heeft het op dezelfde manier gedaan als een legitiem wervingsbureau, maar dan onder het motto dat je geld kunt verdienen door deel te nemen aan onderzoek.
Hulp van insider
Tijdens de cursus stuitten we op nog meer vreemde praktijken. We waren getuige van het inwinnen van advies bij een insider uit de sector, iemand die op dat moment nog actief werkte voor een marktonderzoekbureau in Atlanta. De persoon noemde zichzelf ‘Thee Recruiter’ en ze vertelt haar verhaal in een zelfgemaakte tweedelige videoserie. In beide video’s vertelt ‘Thee Recruiter’ over het wervingsproces en de betekenis van quota, en geeft ze inzicht in het deelnemen aan onderzoek, en dat levert veel tips en trucs op voor de Paid For Your Say-gemeenschap.
Valsspelen
Wat betekent dit voor degenen die respondenten werven voor kwalitatief onderzoek? Is de integriteit van kwalitatief onderzoek in het geding? PFYS is niet de eerste en het zal ook niet de laatste zijn, dus het is aan ons om er iets aan te veranderen. Dat gebeurt al hier en daar. Tijdens de groepssessies bespreken Paid For Your Say-leden hun succes (of mislukking) per bedrijf. Ze vertellen elkaar dat je niet moet proberen te ‘solliciteren’ bij bepaalde bedrijven omdat daar de beveiliging te streng is. Dat betekent dus dat er al succesvolle tactieken bestaan zijn tegen deze ‘professionele’ deelnemers.
We hoorden ook discussies van PFYS-leden over het gebruik (zeg maar: het gemak) van AI-tools, zoals ChatGPT. De technologie is zo snel is veranderd, dat de branche nu de handen ineen moet slaan en de lat voor werving hoger moet leggen. Als we dat niet doen, dan zullen dit soort mensen alleen maar van het ene bedrijf naar het andere gaan, en er baat bij hebben.
Wat te doen op de korte termijn?
- Vraag een fotokopie van een identiteitsbewijs met de foto en geboortedatum van een mogelijke respondent (online of fysiek). Dit voorkomt dat iemand zijn leeftijd of adres aanpast om deel te nemen aan
- Probeer zoveel mogelijk telefoonnummers te krijgen. Geef ze als zoekopdracht in. Veel van Pay for Your Say-leden hebben dubbele telefoonnummers om onder de radar te blijven.
- Ga nog een stap verder met verificatie via foto’s. In plaats van een foto te vragen van een te onderzoeken product of een ander verificatie-onderwerp, vraag je ze om een selfie. Laat ze bijvoorbeeld een foto sturen met het product in de hand én hun rijbewijs. We weten dat ze foto’s in de groepen doorgeven. Dat kun je voorkomen door elke persoon met een product en ID in één keer te verzamelen en dat vervolgens te verifiëren. Als je twijfelt over een foto, gebruik dan een fotoherkenningstool. Zo’n gratis online tool herkent stockfoto’s of andere afbeeldingen in zoekmachines.
- Onderzoek IP-adressen. Controleer ook de verschillende beveiligingsfuncties in het platform dat u gebruikt voor het programmeren van enquêtes. Duplicaat-, bot- en VPN-detectie kunnen helpen om het profiel van een respondent vast te stellen.
- Voeg een duidelijke en beknopte fraudewaarschuwing toe aan uw communicatie. Schets de juridische en civielrechtelijke implicaties van frauduleuze antwoorden. Vraag de respondent akkoord te gaan en te bevestigen dat alle informatie die wordt gedeeld de waarheid is, en waarschuw hen dat ze aansprakelijk kunnen worden gesteld voor schade wanneer blijkt dat ze informatie aanpassen om in aanmerking te komen voor een vergoeding.
- Maak in een screening gebruik van open vragen die u van tevoren stelt. Dat maakt het voor de mogelijke respondent lastiger om de ‘gewenste’ antwoorden te geven.
Wat te doen op de lange termijn?
- Enquêtevragen herzien. Stap af van traditionele meervoudige selectievragen. Daarmee voorkom je voorspelbaarheid. Gedrag en houding van iemand zijn essentieel, maar je kunt zo ook op een open manier vastleggen. Overweeg om vragen over deelname in het verleden volledig te schrappen.
- Pas de werving aan, zodat je niet alles prijsgeeft over onderzoeken en deelname. Vermijd gretige respondenten. Bedenk wat het belangrijkste is voor jou en de opdrachtgever. Moet de respondent welbespraakt zijn over het onderwerp of gaat het meer om inzicht?
- Pas biometrische verificatie toe zodat je respondenten beter kunt screenen.
- Gebruik AI-gezichtsherkenning om mensen die zich vaak aanmelden te identificeren.
- Onderhoud de database en de communities.
Hoewel de ontdekking van PFYS een schok veroorzaakte, gaat het (nog) om een kleine groep mensen. Maar we kunnen niet hebben dat PFYS of soortgelijke bedrijven het belangrijke werk dat we doen ondermijnen. We moeten het serieus nemen, op alle niveaus. Doen we dat niet dan loopt de sector een groot risico.
Auteurs: Catherine Hill, Founder & Master Moderator bij Advanced Insights, en Desirae Cox, Senior Project Director bij 10KHumans
Bron: greenbook.org